Të martën, Kina bëri një ndryshim të rëndësishëm brenda udhëheqjes së saj politike duke larguar nga detyra ministrin e Jashtëm, Qin Gang.
Për gati një muaj, asnjë informacion zyrtar nuk u dha për vendndodhjen e tij.
Ai u zëvendësua nga paraardhësi i tij, Wang Yi, një lëvizje që ka ndezur thashetheme për jetën personale dhe rivalitetet politike midis elitës së Partisë Komuniste të vendit.
Lajmet kombëtare të mbrëmjes, të transmetuara nga televizioni shtetëror CCTV, njoftuan heqjen e Qin pa dhënë ndonjë arsye specifike për vendimin.
Qin nuk është parë në publik gati një muaj para këtij njoftimi dhe Ministria e Jashtme nuk ka dhënë informacione në lidhje me gjendjen e tij.
Gjatë konferencës së saj të përditshme të martën, ministria nuk komentoi largimin e Qin, duke shtuar spekulimet rreth situatës. Shkarkimi i Qin përkon me shqetësimin në rritje të komunitetit ndërkombëtar për politikën e jashtme të Kinës.
Dalja e fundit publike e Qin ishte në një takim me ministrin e Jashtëm të Shri Lankës në Pekin, më 25 qershor.
Fillimisht, Ministria e Jashtme tha se mungesa e tij ka ndodhur për arsye shëndetësore, por e fshiu me shpejtësi këtë referencë nga transkripti i saj zyrtar dhe që atëherë ka thënë vetëm se nuk ka informacione për të ndarë me gazetarët.
Wang Yi, ministri i Jashtëm i sapoemëruar, kishte mbajtur më parë pozicionin e kryediplomatit të Kinës dhe kishte qenë kreu i zyrës së politikës së jashtme të partisë.
Duke marrë parasysh mungesën e kandidatëve të fortë për rolin, ka të ngjarë që Wang të vazhdojë në këtë cilësi, të paktën në një afat të shkurtër.
Edhe pse riorganizimi në formacionin diplomatik të Kinës nuk sinjalizon menjëherë një ndryshim në politikën e jashtme, ai ndodh pas vizitës së Sekretarit të Shtetit të SHBA-s Antony Blinken në Pekin.
Përveç Blinken, edhe zyrtarë të tjerë aktualë dhe të pensionuar amerikanë zhvilluan takime të nivelit të lartë në Kinë, me synim ringjalljen e një marrëdhënieje të dëmtuar nga mosmarrëveshjet tregtare, çështjet e të drejtave të njeriut, shqetësimet teknologjike, statusi territorial i Kinës në Tajvan dhe pretendimet territoriale të Kinës në Detin e Jugut.
Me një sistem politik shumë të errët të nxitur nga kontrolle të rrepta mbi median dhe shoqërinë civile, është e vështirë të vlerësohet se si presidenti Xi dhe liderët e tjerë kinezë i shohin marrëdhëniet me SHBA-të në këtë pikë.
Xi është kreu i partisë më autoritar dhe nacionalist që Kina ka pasur në dekada./REL/
