Finalja e kupës së botë në Luzhniki nuk është vetëm një duel mes dy shkollave të futbollit, atij francez që ka padiskutim më shumë tradite dhe asaj kroate që ndër vite i ka dhënë botës shumë emra të mëdhenj. Dueli i 15 korrikut nuk do të jetë gjithashtu vetëm një duel mes yjeve të gjelave  Mbappe, Griezman, Pogba, Kante etj, dhe atyre kroate nga ana tjeter si Madzukic, Rakitic, Perisic dhe Modric. Beteja e madhe e kupës së botës do të jetë nje gur shahu edhe mes dy strategeve të pankinave, Didier Deschamps nga njeri krah dhe Zlatko Dalic nga krahu tjeter.

Tekniku i Francës është padiskutim një emer i madh më shumë si lojtar dhe më pak si trajner. Ai është njeriu që si futbollist ngriti në qiell trofeun e parë de të vetëm të kupës së botës për Francën në shtepine e vet në 1998. Deschamps ishte nje lojtar shumë autoritar dhe nje emer I madh I futbollit të këtij vendi që I shtohej yjeve të tjere si Zidanë, Turam, Blank, Bartez, etj heronj të finales se madhe te Parisit kundër Brazilit. Tashmë ai kërkon të futet në histori duke u bërë bashkë me Zagallon dhe Beckenbaruer ndër të paktet emra që e ka fituar këtë kompeticion si lojtar dhe trajner. 49 vjecari e ka marrë drejtimi e përfaqësueses që në 2012 pasi kishte drejtuar edhe ekipe si Monaco, Juventus dhe Marseje. Në botërorin e 2014 nuk pati sukses, ndërsa në Europianin e  2016 luajtur ne shtepi u mund ne finale nga Portugalia. Megjithatë ai e mori skuadren në një momet të nderrimit të brezave dhe ka meritën që ia doli ta bëjë këtë gjë pa krijuar nje pauze të gjatë problematike të përfgaqësues dhe kjo dëshmohet nga kualifiikimi në finale. Deschamps është një trajner me shumë autoritet edhe në ndërtimin e marrëdhenieve me lojtarët.

 

Rivali I tij I finales, Zlatko Dalic është nga ata trajner, historia e të cilit meriton të bëhet film.  51 vjecari po krahasohet gjithnje e më shumë me Miroslav Blazevic, emri I madh I pankines, ai I cili në 1998 e dërgoi Kroacine në gjysmëfinalet e botërorit që luhej në France. Megjithatë në fillim të viteve 2000 një lidhje mes tyre pati sepse Dalic punoi disa kohe edhe si asistent I Blazevic. Varteksi ishte skuadra e parë ku ai nisi të punojë si trajner kryesor ne 2005 për të ardhur pastaj edhe ne Shqiperi në 2008-2009 ku qëndroi jo shumë kohë tek Dinamo duke fituar edhe Superkupën e Shqipërisë. Aventurat e mëtejshëme tek Slaven Belupo, dhe në ekipe arabe si Al Fajsali, Al Hilal nuk ishin kaq prestigjoze por në mënyre të befasishme ai u zgjodh në krye të kombëtares kroate ne 2017 të kualifikimit në finalet e botërorit. Pjesa tjeter e histories dihet. Ai është sot simboli i suksesit kroat. Qershia mbi torte do të ishte trofeu I Luzhnikit, Atehere me siguri do ti bënin një statuje ne mes të Zagrebit.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *