Kur ishim fëmijë, rendnim ta imitonim në ato cepat e lagjes ku topi rrokullisej fort dhe pa pushim.
Për të tjerët që ishin në futbollin profesionist, ai shihej si modeli perfekt , imitim i të pamundurës për ta arritur, por frymëzim për breza e breza ndër dekada.
Ata që e kishin pjesë të ekipit të zemrës, e konsideron si një të dërguar të Zotit në tokë për ti bërë ata të lumtur përmes lojës më magjike në botë.
Të tjerët që i druheshin si kundërshtar, nuk iu mbetej gjë tjetër vecse ti përuleshin dhe të shijonin madheshtinë e tij.
Në Napoli ai është i pavdekshëm, një simbol i qytetit ashtu si Vezuvi që ndez zemrat e napoletanëve.
Në Argjentinë nuk gjejnë epitet për ti vendosur, ndonëse atyre iu pëlqejne ta quajnë “El Pibe Doro”.
Ju quejeni si të doni…”Dora e Zotit”, gjeniu, legjenda, mjeshtri, jashtëtokësori, Moxarti i futbollit…
Djaloshi i Artë është nga ata personazhe të cileve mund tiu shkojë për shtat cdo epitet i lartëpërmendur.
Të mërkurën ai u nda nga jeta në moshën 60 vjeç, por ajo që la pas do të stampohet në historinë e futbollit botëror, si vepra e më të madhit…
Vepra e Diego Armando Maradonës, më të mirit që ka njohur historia e futbollit modern…
Nga Ervin Sina/ Gazetar-Komentator
