Italia përjetoi një moment të tmerrshëm në 27 mars të 2020, kur u njoftua për 969 pacientë që kishin humbur jetën nga koronavirusi, brenda 24 orëvve.
Disa javë para se të ndodhte kjo, imazhet e arkivolëve të grumbulluar në sallat e kishave dhe duke u dërguar në Bergamo me një karvan kamionësh ushtarakë bënë xhiron e rrjetit.
Tani, vetëm katër muaj më vonë, jeta në Itali është sërish gati në normalitet. Megjithëse janë ende disa raste ditore, ato u atribuhen emigrantëve që vijnë në vend. Klubet e natës dhe shkollat nuk janë rihapur akoma, maskat për fytyrën janë të detyrueshme dhe distancimi shoqëror është forcuar, por vera është në një aktivitet të plotë në këtë vend.
Njerëzit janë duke dalë për darkë në restorante, duke shijuar traditën e verës së një aperitivi në një shesh të hapur, duke shkuar me pushime dhe përgjithësisht duke ecur përpara. Nuk është asgjë më pak se një mrekulli, veçanërisht në krahasim me kombet si Brazili dhe Shtetet e Bashkuara.
Para asaj dite të tmerrshme në mars kur vdiqën gati 1.000 njerëz, masat në Itali u forcuan shumë. Njerëzit humbën punën, bizneset u futën në krizë dhe fëmijët humbën kohën e vlefshme ndërsa sistemi arsimor luftoi për t’u përshtatur me mësimet në internet. Por duket se gjërat tani po rikthehen në normalitet.
“Popullsia reagoi mjaft pozitivisht në fazën e parë, megjithatë frika ndoshta ka luajtur një rol”, tha Gianni Rezza, drejtor i Instituti Publik të Shëndetit.
Rastet e përditshme të infeksionit janë thuajse të papërfillshme, krahasuar me ato shifra që italianët përballeshin në mars.
Sipas “CNN”, njerëzit e morën karantinën më seriozisht, e mbanin maskën, siç bëjnë dhe sot dhe vendi gradualisht po shërohet.
Policia zbatoi rreptësisht bllokimin dhe makinat e mbrojtjes civile patrulluan rrugët duke u thënë njerëzve të qëndronin brenda.
Pastaj në fillim të majit, vendi gradualisht filloi të hapet. Autoritetet shëndetësore kontrolluan shkallën e ngjitjes, duke mos lejuar kurrë më shumë institucione që të hapeshin nëse kishte një shtim të rasteve, dhe duke paralajmëruar se do të riktheheshin në karantinë nëse gjërat shkonin keq.
Palestrat u hapën me kujdes dhe dyqanet akoma nuk mund të jenë të mbushura. Trenat mund të funksionojnë vetëm me kapacitet 50% dhe transporti publik është i kufizuar. Përdorimi i maskës është ligj, dhe dezinfektuesi i duarve është një veçori në pothuajse çdo hyrje të biznesit.
Më 23 korrik, ninistri i Shëndetësisë në Itali, Roberto Speranza konfirmoi që pjesa më e keqe ka kaluar.
“Unë besoj se Italia e kaloi stuhinë. Ne ishim të parët që u goditëm në botë pas Kinës, nuk kishim një manual udhëzimesh. Duhet të mësonim rreth virusit. Këta kanë qenë muajt më të vështirë në historinë e vendit që nga Lufta e Dytë Botërore”, tha ai.
Pra, çfarë e bëri Italinë të fitojë këtë betejë në një kohë kur në shumë vende të tjera të Evropës, si Spanjë, Francë e Gjermani, rastet e reja po shtohen frikshëm?
Gazetari Beppe Severgnini i tha “CNN” se kjo gjë u arrit nga vetë populli italian.
“Ne ja dolëm sepse ne gjetëm burime të tjera që ishin gjithmonë aty: Realizëm, shpikje, familje të zgjeruara, solidaritet dhe kujtime. Në Itali rregullat nuk zbatohen. Ne kujtojmë se është një fyerje e inteligjencës tonë të biesh dakord me një rregull pa pyetur më parë. Por kur qeveria vendosi një bllokim të rreptë në 10 mars, italianët besuan në sundim. Shumëkush e beson kryeministrin Giuseppe Conte. Ata mendojnë se Conte nuk bën politikë.”
Numri i vdekjeve në Itali ka arritur në mbi 35.000, ndërsa të infektuar janë 250.103.
