Në 26 dhjetor 2004 Indonezia u godit nga një termet apokaliptik I cili për shkak se e pati qëndrën në det, shkaktoi një cunami nga ata që rrallë mund të shihen në histori.
Tërmeti me epiqëndër në brigjet e Sumatrës u regjistrua I shkallës 9.1 rihter, thënë ndryshe tërmeti I tretë më I fortë në shekullin e 90 për nga shkalla e matjes. Me keq kishin qënë ai i I Kilit në vitet 1960 me magnitudë 9.5 dhe ai Alaskës në vitin 1964 me magnitudë 9.2.
Megjithatë për nga dëmet që shkaktoi, tërmeti I 2004 në Indonezi ishte shkatërrimtar, më përmasa që nuk mund të imagjinohen. Mbi 230 mijë njerez humben jetën, 25% e të cileve ishin fëmijë, ndërsa dallgët e papara që arriten deri në lartësin e pallateve shkrumbuan dhjetëra mijëra banesa. Dallget anormale u evidentuan në 15 shtete në brigjet e tre kontinenteve.
Shumë viktima ishin edhe turiste nga vende të ndryshme të botës.
Në total u shënuan edhe 500 mijë të plagosur dhe mbi 5 milion njerez mbeten të pastrehe.
Uji i Oqeanit hyri nmë tokë dhe mori përpara ctë gjente, njerez dhe godina njëkateshe ose shumëkateshë.
Shtetet më të goditura vec Indonezise ishin edhe Sri Lanka, India dhe Tajlanda.
Sot 15 vjet më vonë njerezit sidomos në brigjet oqeanike të Indonize e kanë rimarë veten, janë ringritur dhe vec turizmit kanë zhvilluar serish edhe tregtine e peshkut me të cilën mbahen, natyrisht me shpresën se nuk do ta përjetojnë kurrë atë tmerr që la pas tërmeti nën ujor që shkaktoi një cunami të paimagjinueshëm për mendjet njerëzore.
Keqardhja e vetme pas cerek shekulli është fakti që nuk pati një sinjalizues cunami që mund të kishte shpëtuar shumë jete njerezish.
